Pagkahaba-haba man ng prusisyon, sa simbahan din ang tuloy. Isang kasabihan na bagama't hindi pamilyar sa atin. Dahil ba sa kadahilanang mas umusbong na ang wikang Ingles, at hindi na nahahapyawan ang ganitong panitikan. Gayunpaman, ang termino ko sa kasabihang ito ay patungkol sa malikot na daan patungo sa ating kaunlaraan.
Sa ating buhay, dumadaan tayo sa dinamikong pagbabago at pagharap sa mabuti at masamang pangyayari. Ngunit, kalauna'y iyong mapapagtanto na lahat ng iyong dinaanan ay may kontribusyon sa paglago ng iyong sarili. Sa atin ang huling desisyon kung paano ito gawing oportunidad. Dahil sa ating mga karanasan, hinuhubog nito ang ating pagkatao. Nagkakaroon ng kamalayan at ang ating paraan ng pagdedesisyon ay mas lumalalim. Nagaganap ang walang sawang pasikot-sikot ng ating landas upang sa gayon ay mapuntahan o makamit mo ang iyong pinaka hangarin sa buhay. Ito ang magsisilbing "checkpoint" na dapat mong harapin at pagsumikapan upang magdagdag sa iyong kaalaman at karanasan.
Samakatuwid, hindi biro ang pag-unlad ng isang tao. Marahil ang nakikita lang natin ay ang panlabas na anyo, at hindi ang pagsusumikap sa loob ng tao. Inilathala ko ang sanaysay na ito upang ipaalam sa aking kapwa mag-aaral na magsumikap tayo.
No comments:
Post a Comment